تأثیر افزایش وزن اندام بر بخش‏های پیش‏حرکتی و حرکتی زمان واکنش ساده و افتراقی مردان جوان و مسن

تأثیر وزن و نیرو از عوامل مهم سازماندهی و اجرای تکالیف زمان واکنش است. افراد مسن با افزایش وزن با این متغیر درگیرند. هدف از تحقیق حاضر، بررسی تأثیر افزایش وزن اندام بر بخش­های پیش­حرکتی و حرکتی زمان واکنش ساده و افتراقی مردان جوان و مسن است. از آزمودنی­ها (16 نفر گروه جوان و 16 نفر گروه مسن) خواسته شد تا در پاسخ به محرک­های شنیداری (ساده و افتراقی)، حرکت فلکشن ساعد را انجام دهند. در 50 درصد از کوشش­های انجام­گرفته وزن اندام 2/1 کیلوگرم افزایش یافت و در همة کوشش­های انجام­گرفته، زمان واکنش و تنش عضلانی به وسیلة دستگاه الکترومیوگرام ثبت شد. نتایج آزمون تحلیل نشان داد که تأثیرات اصلی هر سه فاکتور افزایش وزن اندام، افزایش تعداد محرک و سن بر بخش پیش­حرکتی معنادار است. در بخش حرکتی، اثر افزایش تعداد محرک از حالت ساده به افتراقی معنادار نبود (77/0 = p). با این حال تأثیرات تعاملی بین افزایش وزن اندام و سن معنادار بود (002/0 = p). این یافته­ها بیان می­کنند عواملی که موجب تغییر در اینرسی اندام و به طور کلی عوامل حرکتی می­شوند، علاوه­بر درگیر کردن بخش حرکتی، همزمان بخشی از فرایندهای پیش­حرکتی را نیز تحت تأثیر قرار می­دهند.